W naszej parafii

Szczegóły

Odsłony: 1672

- organizatorem Wakacyjnej Szkoły Biblijnej z Językiem Angielskim

Red.TE: Tyski Ewangelik przeprowadza wywiady z osobami, które są aktywne w naszej parafii. Ty, mimo, że mieszkasz wiele tysięcy kilometrów od naszych Tychów, nadal jesteś zaangażowany w działalność naszej parafii. Czy zgodzisz sie na przeprowadzenie wywiadu z Tobą?

Maciej Kiełbasiński:  Tak. 

Red.TE: Na początku kilka słów o Tobie. Przeprowadzając wywiady z parafianami  najczęściej  wywodzą się oni z jakiegoś innego regionu Polski, a korzenie zapuszczają w Tychach. U Ciebie sytuacja jest wskroś odmienna. Wiem , że przez pewien czas byłeś tyszaninem. Dziś mieszkasz w USA. Opowiedz  nam, jak to się stało, że wylądowałeś na drugiej półkuli świata?

Maciej Kiełbasiński: Jestem Tyszaninem z krwi i kości i zawsze nim pozostanę. Tu się urodziłem, mieszkałem i chodziłem do szkół (SP 37 i Norwid). Z Tychów wyjechałem dopiero na studia do Nowego Sącza.

Tam, na uczelni, poznałem moją przyszłą żonę - Wiolę. Ja kończyłem amerykańskie studia magisterskie. Wiola natomiast kończyła drugi rok licencjata. W którymś momencie przyszedł nam do głowy pomysł żeby spróbować sił za oceanem. Wiola miała tam rodzinę a ponieważ studiowaliśmy na amerykańskiej uczelni, nie było problemu się przepisać. Tak w sumie w ciągu kilku tygodni załatwiliśmy bilety, formalności i w lecie wylecieliśmy.

Red.TE: A teraz kilka słów o rodzinie?

Maciej Kiełbasiński:

Mój brat dalej mieszka w Polsce. Parę lat temu przeprowadził się z Tychów do Chorzowa, ze względu na łatwiejszy dojazd do pracy. Rodzice niestety już nie żyją. Siostra mojej mamy mieszka w Katowicach. Mam też kuzynów w Tychach, Katowicach, Dolnym Śląsku, w sumie w całej Polsce.

Żonę i syna już znacie. Oboje już dwukrotnie brali udział w naszym obozie letnim. Przemek w tym roku kończy 6 klasę w szkole ewangelickiej przy naszej parafii. Do tego uczy się w polskiej szkole, gra w szkolnej drużynie koszykówki a w lecie razem ze mną ściga się w triathlonach.

Wiola pochodzi z kielecczyzny. Na co dzień kieruje firmą która robi podzespoły do m.in. motocykli Harleya. Od roku jest też w naszej radzie parafialnej.

Red.TE: Mieszkasz w Stanach, a jednak nasza parafia jest Ci bliska, dobrze orientujesz się w tym, co się u nas dzieje. Angażujesz się w jej  działalność. Opowiedz nam, jak trafiłeś do tyskiej ewangelickiej parafii i kiedy to było.

Maciej Kiełbasiński: Pochodzę z rodziny katolickiej. Jednak od dziecka zawsze coś mi nie pasowało w KK. Jeszcze w liceum opuściłem KK. W „odkryciu” KEA pomogła mi pośrednio moja nauczycielka historii z liceum. Bardzo obiektywnie i rzeczowo mówiła o Reformacji. Do tego moi sąsiedzi oraz bardzo bliscy znajomi moich rodziców byli ewangelikami.

Będąc już na studiach, trafiłem do kościoła w Katowicach. To było zaraz przed Bożym Narodzeniem. Tam miałem pierwsze rozmowy z biskupem Szurmanem. On mnie skontaktował z księdzem Grossem. Po kilku miesiącach, na wiosnę, dokonałem konwersji w Tychach. Romek Fenger był moim świadkiem. Niedługo potem wyleciałem do USA. Ale kontakt się na szczęście nie urwał. Przez wszystkie lata korespondowałem z księdzem Grossem, aż do jego śmierci.

Red.TE: Gdy zamieszkałeś w USA na pewno szukałeś , jakiegoś miejsca, gdzie mógłbyś wyznawać Boga, angażować się religijnie. Opowiedz kilka słów o parafii do której teraz należysz.

Maciej Kiełbasiński: Dość długo szukałem miejsca gdzie czułbym się dobrze. To chyba dlatego że wybór był dość duży. W mojej okolicy jest kilkanaście (jeśli nie kilkadziesiąt) kościołów ewangelickich, należących do ELCA jak i LCMS. Przez kilka lat przechodziliśmy od parafii do parafii.

Kościołem p.w. Św. Piotra (St Peter Lutheran Church, Schaumburg, IL) zainteresowałem się przez przypadek. Moją uwagę przyciągnęła parafialna szkoła podstawowa i gimnazjum funkcjonująca nieprzerwanie od połowy XIX wieku. Po uczestnictwie w kilku nabożeństwach, wiedziałem że „jestem w domu”.

Parafia ma dwóch pełnoetatowych księży. Proboszcz – Jerry Hays pochodzi z Teksasu. Jego żona jest nauczycielką. Mają jednego syna (Noah) który w tym roku zaczął studia. Historia Jerry’ego jest dość tragiczna. Kilkanaście lat temu stracił dwóch synów. Wikariuszem jest Greg Hintz, również z Teksasu, choć w jego mowie tego nie słychać. Wraz z żoną Sarą wychowują 10 dzieci, z czego 6 jest adoptowanych.

W parafii mamy w tym momencie około 1,700 – 1,800 osób. Z czego 500-700 regularnie uczęszcza na nabożeństwa (jedno sobotnie oraz trzy niedzielne). Od prawie roku, nasze nabożeństwa są również dostępne w Internecie.

Do szkoły uczęszcza ponad 200 uczniów od najmłodszych – przedszkolaków do najstarszych 8-klasistów.

Nasza parafia pod wieloma względami jest parafią misyjną. Regularnie organizujemy wyjazdy do Ugandy, Haiti, no i oczywiście Polski. Do tego mamy w ramach parafii, zbór Telugu (Indie). Organizuje też dużo lokalnych wyjazdów misyjnych, zarówno dla młodzieży jak i dorosłych.

Red.TE: Interesuje nas kim jesteś z zawodu i gdzie pracujesz?

Maciej Kiełbasiński: Z wykształcenia jestem ekonomistą. Obecnie pracuję dla dość dużej firmy inwestycyjnej o luterańskich korzeniach – Thrivent. Do moich obowiązków należy doradztwo inwestycyjne i podatkowe oraz edukacja finansowa. Pomagam również w planowaniu darowizn i działalności charytatywnej.

Od kilkunastu lat prowadzę też swoje małe studio fotograficzne. Tu zajmuję się głównie fotografią portretową. Jest to dla mnie taka odskocznia od codziennych obowiązków.

Red.TE: Powiedziałaś już nam czym parasz się zawodowo, ale na pewno masz jakieś pasje i hobby. Opowiedz nam o tym. Jak je realizujesz i co ci one dają?

Maciej Kiełbasiński: Moje największe pasje to góry i fotografia. Górami zaraziłem się jeszcze w szkole podstawowej po wyjazdach w Beskidy i  Tatry. Teraz podróżuję głównie w Góry Skaliste w Colorado oraz Dymne w Tennessee. Niestety, Illinois jest tak niefortunnie położone, że każdy wyjazd to przynajmniej 9-15 godzin jazdy samochodem. Najbliższa zaplanowana podróż (już w kwietniu) to Park Narodowy Zion w stanie Utah. Tam już muszę lecieć samolotem. Mam też nadzieję że uda mi się w tym roku pochodzić po polskich i słowackich górach, jeśli tylko uda nam się przylecieć w wakacje.

Natomiast fotografia, po za dodatkowym źródłem dochodu, pozwala mi dokumentować moje górskie wyprawy.

Wciągnąłem się też bardzo w zawody triathlonowe i bieganie. Od kilku lat startuję w wyścigach. Niestety, ze względu na COVID, większość z nich od zeszłego roku została odwołana.

Red.TE: Na wstępie mówiłam o tym, że angażujesz sie w działalność naszej parafii. To dzięki Tobie, przez trzy lata , w czasie letnich wakacji organizowana była SZKOŁA BIBLIJNA z JĘZYKIEM ANGIELSKIM  dla dzieci i młodzieży. Były to wspaniałe imprezy, przez wszystkich uwielbiane. (Niestety pandemia zablokowała nam dalsza realizację tego pomysłu).  Opowiedz, jak zrodził się ten pomysł i jakie przygotowania musieliście przedsięwziąć, by przyjechać z grupą amerykańskich parafian, tu, do Tychów, by prowadzić zajęcia dla dzieci w naszym kościele?

Maciej Kiełbasiński: Bardzo mi miło, że obozy były tak pozytywnie odebrane. Byłem (i dalej jestem) pod ogromnym wrażeniem zaangażowania tyskich parafian. Gdyby nie Wy, to by się nigdy nie udało!

Sama koncepcja zrodziła się przy kawie u księdza Marcina. To było jesienią 2015 roku. Moja mama właśnie umarła, więc przyleciałem do Polski załatwiać formalności pogrzebowe. Któregoś dnia, Marcin zaprosił mnie do siebie na pogawędkę.  I tak sobie snuliśmy plany, żeby kiedyś docelowo zrobić „jakąś wymianę” między parafiami w Tychach i Schaumbugu. Po powrocie do USA zacząłem podsuwać różne pomysły Gregowi i Jerry’emu, ale nie trafiły na podatny grunt. Byliśmy wtedy zaangażowani w Haiti, Etiopii i Ugandzie.

Temat odżył na początku 2017 roku. Greg znalazł artykuł o wakacyjnych obozach w Polsce organizowanych przez Synod Kościoła. Szybko doszliśmy do wniosku, że sami też możemy coś takiego zorganizować. Po kilku telefonach do Marcina, i zgodzie Jerry’ego, zacząłem kompletować zespół i planować zajęcia.

Mieliśmy szczęście, albo raczej pomoc z góry ;) , bo w pierwszej grupie były osoby z ogromnym doświadczeniem: 3 księży (Greg, Kevin i Mark), Anne Marie, która od dawna prowadzi u nas Szkółkę Niedzielną oraz Laura, kierująca od lat Vacation Bible School w swojej parafii.

Mark miał dużo materiałów do lekcji angielskiego, bo prowadził kiedyś zajęcia ESL (English as a Second Language). On praktycznie stworzył cały plan zajęć (część powstała w samolocie z Berlina do Krakowa).

Plan zajęć biblijnych oparliśmy na naszym wakacyjnym VBS, w którym co roku uczestniczy około 300-400 dzieci. Pomoce naukowe, plakaty – to wszystko udało nam się użyć ponownie. Choć, tu taka mała ciekawostka, jeździłem po kilku parafiach żeby to wszystko skompletować, bo paru rzeczy brakowało.

Koszulki, płyty z muzyką i niektóre przybory, kupiliśmy za fundusze zebrane dzięki szczodrości parafian z Schaumburga. Bardzo nas wsparli w czasie organizowanych zbiórek „Polish Grill” oraz „Paint night”.  

Red.TE: Wakacyjna Szkoła Biblijna to dla naszej parafii wspaniały czas. Nie tylko dla dzieci, ale także dla dorosłych. W związku  z tym, że gościmy Was w naszych domach. Dajemy nocleg, staramy sie Wam pokazać trochę Polskę zawiązały się między nami prawdziwe przyjaźnie i przykro nam, że pandemia zablokowała nasze wspólne kontakty. Mamy nadzieję, że wszyscy nasi znajomi są zdrowi i radzą sobie z covidowymi trudnościami.

Maciej Kiełbasiński: Tak, COVID pokrzyżował nam plany w zeszłym roku. Niestety, w tym też nie będziemy w stanie nic zorganizować. A wiem że kilka osób z niecierpliwością czeka na zniesienie obostrzeń i poprawę sytuacji. Tak bardzo chcą wrócić do Polski.

Ale jak wspomniałaś, przyjaźnie pozostają. Jesteśmy w stałym kontakcie. Miło nam też było gościć dwa lata temu tyską młodzież. Mam nadzieję że nas jeszcze odwiedzicie!

Red.TE: Z powodu covidowych obostrzeń cześć naszej parafialnej działalność przeniosła się na łącza internetowe. Wiem, że  jesteś aktywnym ich obserwatorem. Powiedz coś na temat tej nowej dla nas aktywności, z pozycji kogoś, kto może dołączyć do naszej społeczności w każdą niedzielę.

Maciej Kiełbasiński: Pamiętam pierwsze lata w USA. Ciężko mi było cokolwiek znaleźć w Internecie. Były czasem jakieś transmisje nabożeństw (chyba) z Wisły. Raz czy dwa udało mi się uczestniczyć w nabożeństwie transmitowanym przez radio internetowe. Głównym problemem było to, że generalnie wszystko było na żywo. Więc przy różnicy czasu (-7 godzin), na nabożeństwo o 10 rano w Polsce, musiałem wstać o 3 w nocy.

Teraz, nie tylko mogę wziąć udział w nabożeństwie, ale do tego w moim, tyskim! No i nie muszę się budzić w środku nocy, bo YouTube jest dostępny całą dobę ;)

COVID, pomimo oczywistych negatywnych konsekwencji, spowodował, że kościoły inwestują w technologię aby dotrzeć do ludzi i głosić Słowo Boże. Schaumburg i Tychy przeszły w tej sferze tą samą drogę. Obyśmy że z niej nie zeszli.

Red.TE: Pytanie trochę mało dyskretne, ale jeżeli wrócą bardziej normalne czasy, planujecie znów organizowanie Wakacyjnej Szkoły Biblijnej?

Maciej Kiełbasiński: Mam nadzieję, że z Bożą pomocą, w 2022 roku Wakacyjna Szkoła Biblijna powróci do Tychów.

A w międzyczasie, szykujemy małą niespodziankę na maj. Więc słuchajcie uważnie ogłoszeń księdza Marcina ;)

Red.TE: Z perspektywy, innego kontynentu, innego kraju, innej parafii w której teraz jesteś członkiem, jak odbierasz naszą? Co Ci sie w niej podoba, a co radziłbyś nam  w niej zmienić i czego nam życzysz?

Maciej Kiełbasiński: Tyska parafia się rozwija, przychodzą nowi ludzie z zapałem do pracy, cały czas coś się dzieje. Gdybym nie miał kontaktu z Tychami przez te wszystkie lata, to parafii bym nie poznał. Tu się mówi „keep up the good work!” czyli „tak trzymać!”. Nic nie zmieniajcie, tylko róbcie dalej to co robicie. Ewidentnie przynosi to efekty.

Red.TE: Dziękując za rozmowę, dziękujemy za  to, że mimo odległości, która nas dzieli jesteś bardzo blisko nas w różnych poczynaniach. Dziękujemy za organizowanie imprez dla dzieci, za wsparcie finansowe, za pomysły i modlitwy. Życzymy Tobie i całej Twojej rodzinie Błogosławieństwa Bożego i radości z realizacji różnych pomysłów.